Francuski malarz, przedstawiciel barokowego stylu dworskiego.

Urodził się w Sceaux, jako trzeci syn rytownika Israela Silvestre. We wczesnych latach pobierał nauki u ojca, Charles Le Brun i Bon Boullogne. Następnie wyjechał do Rzymu gdzie ukończył kształcenie pod zwierzchnictwem Carlo Maratta, który miał znaczący wpływ na twórczość Louisa. Od tego momentu, Silvestre poświęcił się twórczości w stylu włoskim

Louis powrócił do Paryża i w 1702 roku wstąpił do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby (fr. Académie Royale de Peinture et de Sculpture) gdzie w 1706 roku został profesorem (niektóre źródła podają 1709). Został tam zauważony przez księcia elektora Saksonii Fryderyka Augusta II i zaproszony na dwór ojca Augusta II.

Za zgodą Ludwika XV w 1716 roku opuścił Francję i w 1718 roku osiedlił się w Dreźnie, gdzie w krótkim czasie został pierwszym malarzem nadwornym, a następnie dyrektorem Królewskiej Akademii Sztuki. W 1741 roku został nobilitowany. W tym okresie Silvestre tworzył głównie freski i obrazy olejne. W jego twórczości wspierała go żona Marie-Catherine Hérault. Następnie przeniósł się na dwór królewski do Warszawy, gdzie wykonał dekoracje Pałacu Saskiego.

Najbardziej znane obrazy z tego okresu to Zamek w Dreźnie, Metamorfoza Owidiusza, portret Augusta II w stroju polskim, czy liczne dzieła o tematyce biblijnej. Dodatkowo tworzył liczne portrety królów we francuskim stylu. Louis de Silvestre jest odpowiedzialny za pomalowanie sufitów w Zamku Drezdeńskich oraz kilku stropów w Zwingerze.

Na dworze saskim cieszył się splendorem, szerokimi znajomościami i łaskawością monarchy, co pozwoliło mu zgromadzić dużą fortunę. Po trzydziestu latach pracy na dworze saskim, w 1748 roku odszedł na artystyczną emeryturę wracając do Francji.

Do końca życia mieszkał w Luwrze i utrzymywał się z królewskiej pensji w wysokości 1000 koron. W 1752 został dyrektorem akademii w Paryżu. Zmarł w Luwrze w 1760 roku.